defalarca izlesemde her seferinde ayrı bir detayı beni etkilemeyi başarır. en çok on yıl süre içinde bambaşka hayatlar kurmalarına rağmen içlerinde hep aynı tutkuyu taşımaları, julien'in kurduğu hayatı anlatırkenki hüznü etkilemiştir beni, sanırım bende yıllar geçsede, hayat biryerlere sürüklesede onu hep içimde taşıyacağım diye düşündürür insana, öyle hissetmiyorsa bile insan bu filmi izledikten sonra bunu düşünmeye başlayabilir, tehlikelidir ölesiye aşık olası gelir adamın, ve mükemmel sonla biter, olası bütün mutlulukları içlerinde yaşayarak ölürler, hayal dünyaları o kadar büyüktürki geleceği yaşamalarına gerek yoktur, zaten bütün dünya onların oyun bahçesidir.
