dine ithaf edilmiş toplumların afyonu tanımlamasının gerçek sahibi, iğrenç alet. televizyon öyle bir alet ki, mesela ben adanalıyım, benim evimden 2-3 saat uzakta benim insanım tarifsiz bir canilikle katlediliyor, yaralanıyor, kolu kopuyor, kömür oluyor, kaybettiği tek oğlunun cesedinin başında ağlıyor ve ben evimde bana izle denilen sabri-volkan kavgasını izliyorum, sonra survivor izliyorum. mesela şu görüntülerden http://youtu.be/mMeo9BxgTC8 hiçbir şekilde haberim bile olmuyor.
televizyonda bize verilenden fazlasını izleme şansımız yok. o insanları katledenler yönetiyor televizyonlarda verilenleri. televizyonların bomboş, aptal programlarını izlemeye kitlenmek düşünceleremizde mesafe kat etmemizi engellemenin yanısıra hayattan zevk almamızı engelliyor, başkalarının hayatlarını izlemekten başka bir şey yapmıyoruz, kendi hayatımızı yaşayamıyoruz. bunun yanında, hissiyatımızı köreltiyor, birbirimizi hissedemiyoruz artık. komşumuz, arkadaşımız, kardeşimiz ölürken futbolla falan yatıp kalkıyoruz. televizyon insanlığımızı köreltiyor. robotlaşıyoruz. farkına varalım.