insanın kanını donduran görüntüler, röportajlardır.
orada 8 ay önce isyan eden insanların, çoğunun kardeşi, anası, babası, belki de kendisi şimdi toprak altında. yazık günah... ben böyle bir ülkede doğduğuma nasıl sevineyim artık? tüm bunlar olmuşken ve olmaya devam ediyorken, insanların çığlıkları bile fayda etmiyorken, nasıl koyayım geceleri başımı yastığa? nasıl masum göreyim sessiz kalan halkı? bu vatanda insan kalabilmek zor mesele artık...
