aptal cesaretinin sonucu söylenmiş söz.
bizler kürt türk kardeşiliğinden bahsederek vakit mi kaybediyoruz yoksa çok mu masumuz? ya iki insanın kardeş olabilmesi ve kol kola yaşayabilmesi kadar doğal bir vakayı neden yüzlerce kilometrekarelik bir alanda nefes alamaz haldeymişcesine oyuncak paylaşamayan çocuklar gibi hırpalıyoruz birbirimizi? ya da çocukları harcamayalım, hayvanlaşıyoruz. çok mu zor kardeşim? her metresi için bir can verilmiş topraklarımızı ortak bir bünyede, adilce kullanamaz mıyız? dünya tükenen suyu yerine koyamazken, gelecek derdi yaşarken bu tür deli saçması vakalarla oyalanmak insan sıfatından çıkarmıyor mu bizleri?
kürt ya da türk farketmez, üstüne alınmalı bu topraklarda yaşayan tüm bireyler. yeter artık ya... ben bir türkken, bir kürt kardeşimle aynı masada oturup türk ya da kürt edebiyatını değerlendirebiliyorsam, paylaşabiliyorsam aşk acımı, ülke sorunumu, her şeyimi... sorun morun kalır mı sanıyorsunuz ortada, bunu herkes başarabildiği taktirde.
