4.
-
duvarlarla konuşursun.
mesela etrafında tonlarca mutlu çift görüp "bunlar nerede ve nasıl birbirlerini bulup sevdiler" diye kendine sorar durursun.
akşam eve döner, yine duvarlarla konuşursun.
ilk başta ürkütür ama sonra alışırsın.
birgün gelir ki "en son ne zaman yalnız değildim"i hatırlayamazsın.
bu kötü yaşamını kendine hak görürsün. "bir an önce eve gideyim de yalnız olmayanları görüp kahrolmayayım" dersin.
eve gidip yine duvarlarla konuşursun. duvar deyip geçmemek lazım, duvarlar candır.
