neo-klasik teoride varsayımların doğruluğu değil; hipotezlerin daha önemli olduğu görüşü belirgindir.
neo-klasik iktisatçılar içinde düşünülen avusturya okulu ve bu okulun kurucusu ludwig von mises, Human Action: A Treatise on Economics adlı eserinde rasyonel insan davranışlarını, bir kuram halinde açıklamıştır. ona göre varsayımlar bireyin amaçlı davranışlarına bağlıdır.
bir neo-klasikçi ekonomist carl menger'e göre iktisat, karmaşık ve çok sebepli olaylarla ilgilenir. homo-economicus yaklaşımını benimsemesine rağmen, fayda maksimizasyonu, değişmez zevkler, azalan marjinal fayda, malların homojen ve bölünebilir olduğu konusunda şüpheye sahiptir.
bir diğer ekonomist, avusturya okulu geleneğinden gelen ve klasik liberalizmin yeniden canlanmasına öncülük eden friedrich august von hayek de yine yöntemsel dualizmi savunmaktadır. hayek'in toplum felsefesi, toplumun ve belli başlı kurumlarının belli bir düzenlemenin değil, kendiliğinden gelişimin bir sonucu olduğu yollu bir düşünmeye dayanır.
