yanından ayrıldıktan iki gün sonra öldüğünde ne olduğunu anlayamazsınız. iki gün önce "ben hastaneye gidiyorum ilaç yazdırıcam" dediğinde "ben gidiyorum bugün bi iki ay sonra yine gelicem, görüşemeyiz sen ilaç alırken" diyip elini öpersiniz, karşılıklı kendine iyi baklardan sonra ardından bakarsınız. sekiz asırlık şehrin caddesinde yürüyen 70 yıllık bir dev, git gide küçülür, kaybolur, perspektife yenilir. geri gelmeyeceğini bilmezsiniz ama sanki hiç gelmeyecekmiş gibi bakarsınız ardından, zihninizde kalan son fotoğraf karesi o kalır. şimdi bana sorsalar, dedem halen daha yürüyor, eskisinden daha dev, eskisinden daha şirin. bir gün bende onun hızına yetiştiğimde yanyana yürümeye devam edeceğiz.
