yil 1984 civari.tam net hatirlayamiyorum. universitede okurken kiralik araba sirketine soforluk yapiyorum. bu sayin abimiz kiralamis beni. (araba sahin). istanbuldan bodrum a gidecegiz. arkaya oturacagina, geldi yanima oturdu. bir adet kucuk cantasi var.onu arka koltuga koydu. fermuarini acti. birakti. yolda bir iki yerde durduk. ankesorlu telefondan konustu. (o zamanlar buyuk, kucuk jetonlar vardi. jetonlari ata ata konustu).manisaya geldigimizde gitti emniyet mudurlugune. ordan birkac telefon gorusmesi yapti..o iceride iken kim nasil becerdi ise sabahin korunde bana taze ekmek, peynir, zeytin, (hakiki salam simdiki gibi fabrikasyon degil, hakiki uretilmis, kurutumus sucugun buyuk boyu iste), kahvalti paketi verdiler. ilerledik. ortaklar a gelince. kendi termosundan koydu sicak suyu. lipton cayi salladi icine. megerse bu abimizi zehirlemeye kalkmislar.ve hayatta en korktugu sey zehirlenmek olmus,.sonrasinda ne oldu bilmiyorum. ama yoldaki muhabbeti, muhtesem birisi idi.hayatta ise kendisini taktir ile aniyorum.
