ilk defa girdiğim sınav. o yüzden olaydan bihaber girdim. gözlemlerim ve deneyimlerim şunlar;
-ben 100 soru yapıcaz zannediyordum. meğer 150 soru yapcakmışız. ulan allah'sız 180 dakika da 150 soru nasıl yapalım. ben yapamazdım yani.
-oğlum evimin anahtarını niye almadınız içeri lan? ne yapabilirim o anahtarla sınavda? gene benim evimin anahtarı, arabası ile gelene daha da yazık.
-söz1 paragrafları ne olm öyle ya? hangi kafada, ne kullanılarak yazılmış paragraflar onlar? kendine iyi bak çok paranoyakçaydı.
-uçakla, trenle türkiye'yi dolaşan grubun allah belasını versin. sizinle yola çıkanın burnu boktan ayrılmaz. o nasıl mantık olm öyle? yok aktarma olcak illa yok uçaklar illa doğuya gidecek. doğru yaptım soruyu ama kars'tan istanbul'a uçakla gidebilmek için asya, amerika ve avrupa kıtalarını mı geçicez lan uçakla.
-söz1 hazırlanırken bence kesin bir şeyler kullanılmış.
-o sayaç ne olm, kıyamet saati gibi? aya roket mi göndericez? sınavda saate baktıkça kendimi 24 dizisinde zannettim, daha da strese girdim.
-silgi için sağolun. faber-castell olm, boru değil. gerçi 50 lira verdim, sınava girmek için o hala içimde.
-benim şekerle pek aram yok, o yüzden yemedim. ama kırmızısı çok güzelmiş. isteyen olursa gönderebilirim.
-lan ben 100 tane soru çözdüm, birde salak gibi 'iyi lan gene kaa, yaptın olm bir şeyler' diye söylüyordum kendime. ne 150 sorusu abi ya.