mutsuzum be, yirmibeş yıldır mutsuzum; aklım erdi ereli mutsuzum.. basit düşünmeyi, ottan boktan şeylerle mutlu olabilmeyi bir türlü beceremedim be arkadaş, kısır bir döngünün içinde paradokstan paradoksa koşuyorum sanki, beynimin içinde nöronlar birbirini sikiyor adeta, birinin ak dediğine öbürü kara diyor, biri kalk gidelim diyor, diğeri bok yeme otur... insan görmeyi geçtim, aynada kendimi görmeye bile tahammül edemiyorum bazen, benim diyen psikoterapisti bile çileden çıkaracak kıvamdayım an itibariyle.
