Bursa dan memleketime dönmüştüm. tatil falan da değildi . üniversite 1. sınıftaydım. Dedem hastanedeymiş. sık sık hastalanırdı zaten yıllardır. hastaneye yatmak, alışkanlık gibi birşeydi bizim ailedeki yaşlılar için. hastane bir saat uzakta evimize. akşam üstü 6 gibi otobüsüm vardı terminale. eve gittim. babamı aradım, dedemin başındaydı. hastanede. acaba gitsem mi diye düşündüm o gece. yorgunluk, üşengeçlik. sabah otobüsüyle giderim dedim. sabah otobüsüne atlayıp gidecektim.
sabah erkenden gidecektim halbuki... sabaha karşı 5 te ölmemiş olsaydı...
gözlerimi kapattığımda en son ne zaman gördüğümü bile hatırlamıyorum. kurban bayramı olmalı.. yine göreceğimi düşünmüştüm herhalde.
o gece gitmiş olsaydım, tabutu yerine, onu görecektim, son defa ellerini öpebilecektim belki...
hayatımda keşke dediğim nadir anlardan biridir. böyle bir gaflete tekrar düşmemek için, annemle, babamla asla küs ayrılmam... kavga ettiğimde hep geri ararım. iyi geceler demeden uyuyamam...
