hayat ne garip. sakarya'da çok merkezi bir yerde oturuyorum. öğrenci merkezi. okuldan döndüm, bir bakkala girdim evimin yakınında olan. arkamdan bir kız girdi. parlayan yıldız gibi. her yer karanlık ama o parlıyor. hayat niye böyle ulan. ben bu kızı niye çok beğendim, hem de daha ilk görüşte. neden duygularımı kontrol edemiyorum. sadece dışını bildiğim kızdan niye hoşlanıyorum. nasıl hoşlanıyorum. niye böyle yaratılmışım. kız bir ekmek aldı ve gitti. hayalimdeki kız oydu. ama niye o? içini bile bilmiyorum. bence insanlar iyi yaratılmamış.
