Sözlerime seni cok sevdiğimle başlamak istiyorum. Her ne kadar doğuşun beni kıskançlık krizlerine, depresyonlara yer yer ağlamalara yer yer bağırıslara bıraksa da doğmanı en cok isteyen şahsiyet bendim bebeğim. Hani şimdi bana ergenliğin sana vermiş olduğu yetkiye dayanarak çılgınca bağırıyor, iyiliğin ıcın söylediklerime dahil offf ufff diyor triplere giriyorsun ya, ben senin doğmanı bu kadar istemesem annemler ikinci cocuğu istemiyorlardı yavrucum nabeeeeeer? Adam ol yani.
Su ygs-lys denen dandirik mandirik sınavın üstüne yapıştırdıgı yogun sinir harbinden kurtulmanı temenni ediyorum, daha bir senen var cocuğum bu ne şiddet bu Celal? Ayrıca ileriki yıllarda o her şeyi en iyi ben bilirim havalarınla kırdığın annemin kalbi ıcın vicdan azabı çekeceksin. Emin ol hiçbir sey bilmiyorsun.
