şebonun beni üzdüğü parçadır ne yalan söyleyeyim. metinin solosu açıkçası tatmin edicinin yanından geçemiyor malesef (önceki albümdeki "uçurtma" veya "yalnız" tadında bir şeyler beklerdim)*. şebo sesini bu parçada inanılmaz düz ve çok klasik olarak kendi tarzında kullanmış yeni bir renk katamamış. ama aykanın davullar parçaya ayrı bir sertlik katmanın yanında klasik twin-trampet kombosunu oldukça güzel kullanmış.* ancak tabi ki yine de şebo şebodur. dinlyoruz.
