düşer perde, kapanır ışıklar, aç hadi ellerini,
aç hisset yalnızlığı, işlesin derine soğukça.
çek kopar hislerini, çektikçe için acısın,
acıyla kavrulsun tenin, unut yalnızlığı.
çıksın aklından her güzel söz, sana bakan her gülümseme.
yalnızsın yine, ne kolay şey yalnızlık;
unut sevgiyi tekrar, bırak umudu yarınlara.
aşkını dost ver zamana, elbet kol kola gider
ardına dönüp bakmadan yalnızlığa.
sus! onu sevdiğini söylemek çok sana!
sustur kalbini, dinmez anlamsız haykırışları.
bırak gitsin tekrar ellerinden,
bırak gitsin güzel gözleri.
öp yanaklarını son kez,
öp aşkını benim için!
