bir dil bir insan, iki dil iki insan lafi cok dogru aslinda... 3 senedir yurt disinda yasiyorum, ve ingilizcem ana dilim kadar iyi. Fark ettim ki, ingilizce dusunurken aklima gelen fikirler, dusunme metodu, espiri anlayisi turkce dusundugumden farkli. Sanki kafamin icerisinde farkli dusunen, hayata farkli bakan ve farkli fikirlere sahip olan iki farkli insan var.
Bu hem yabanci dil bilen kisiyi, konustgu dilin kutlurune alistirir ve bu sekilde daha once dusunemedigi seyleri fark etmisini saglar, hem de sorunlara daha yaratici ve farkli cozumler uretmesini saglar. Iste bu yuzden, kimseyle konusmasan bile, yabanci dil bilmek bir boktur...
