muhtemelen o aşka elveda anıdır sevgilinin mükemmel olmadığının anlaşıldığı an.
hepimiz çocukluğumuzdan beri heybemizde biriktirdiğimiz iyi niyetlerle oluşturulmuş şablonların; beğenilmiş bir bedene giydirilen ruh gibi, aslında "seni hiç tanımıyorum hihihi" yalanına rağmen, sırf o hayaller ve o beden orada hazır olduğu için "aşık" olduğumuzu bilmeden yaşar gideriz.
zamanla o giydirilen elbiseyi teker teker çıkarırız. en sonunda geride yalnızca salt kişiliği kalır sevgilinin.
işte o andır mükemmel olmadığının anlaşıldığı an. buna rağmen sevebilmek ise cennetten bir armağan..
