uyanık geçinen bakkaldır. zengin oldu çünkü o cornetleri vermeyince. bak aklıma geldi yine kahrolasıca. efem, yıllar önce, elimdeki üç beş bozuklukla '' amca bu paraya hangi dondurmadan alabilirim '' safhasını henüz atlatmış, az biraz hesap yapmayı öğrenmiş ama hala bir oyun bebesi olduğum bir zamanda, cornetto muydu başka bir dondurma mı net hatırlamıyorum ama aldım kapağı, yollandım bakkala. iki adam vardı dükkanda. bedavamı istedim. adamlardan biri tam verecekken öteki geldi. ''aaa bedava çıkmış, ne şanslısın, ama bak onun bedavası işte bu'' diyerek elime uyduruk bir meybuz tutuşturdu. evet, yaptı bunu. el kadar çocuğun dondurmasına göz dikti. ben de salak salak inandım tabi, az biraz kıllandım ama o yaşlarda insanların böyle şeylere tamah edebileceği gelmiyordu aklıma. takribi 2 yıl sonra anladım olan biteni. evet, anlamam 2 yıl sürdü dostlar. anlayışım kıttır biraz. üşenmedim, kalktım gittim iki sokak ötedeki o bakkala. ama kapanmıştı. hem üzüldüm hesap soramadığım için, hem sevindim. tutunamamıştı işte ipne. oh olmuş. hak yiyen bok yesin.
