yavuz turgul,sener sen ve ugur yucel in bir araya gelince bunlar bu isi biliyor dedirten filmlerinden biri daha...
bir digeri icin (bkz: eskiya)
filmde karakterler oylesine oturmus ki hicbirinin oyunculuklarina dair bir siritma yok.
kemancisindan tutun muhsin beyin sozde yarismasina umudunu baglamis, muhsin beyin kapisini calan ve belkide elinde kalan son kurusunu bu yarisma icin elleri titreyerek yatiran figurana kadar...
ayrica beyoglunun tarifsiz dokusu da en az sener sen kadar filmde buyuk bir rol ustleniyor ve insan uzulmeden de edemiyor.
nerede o eski istanbul,o kohne ama insana karisik duygular yasatan binalar,komsuluklar,bizlere cok sey ogreten rum ya da ermeni madamlar,nerede kahvesini muhsin bey e acan hossohbet kahvehaneciler...
zamana mi kurban gittiler yoksa birgun aniden hic olmadik bi yerde cikacaklar mi tekrar yeryuzune...
iste oyle celiskili duygular yasatan bir filmdir muhsin bey,yasanilasidir...
