sıkıntılı bir durumdur.Sahne şu şekilde gelişir: Hadi bakalım ablası şimdi tuğçeye çok güzel bir ev yapacak diyen anne bir kaç kutu oyun hamurunu uzatıp çocuğunu kibarca başından atıp size gönderir. Başlarsınız hamuru evirip çevirmeye. Çicek yaparsınız yaprağı düşer, tabak yamuk yumuk olur bir süre yap boz şeklinde devam eden bu süreci izleyen çocuk yavaş yavaş mızmızlanmaya başladığında hamuru yuvarlayıp kocaman bir gülümsemeyle aaaaa kırmızı bir top diyerek bebenin eline tutuşturursunuz. Neyse ki kapaklarında ayıcık baskısı olan hamurlar var artık. Çile yoksa.
