özel bi maç.
beşiktaşı zerre sevmem.
ama bu maç farklı.
bu anı sami yen'de yaşayan bi galatasaraylı olarak tüm beşiktaşlılara sabır diliyorum.
içinize kasvet çökecek.
"anasını sikerim lan yeni stadın" diye bağıracaksınız. biz "seni yıkacak dozerin" diye sövmüştük.
yeni stadınız belki çok güzel olacak. gelirleriniz artacak. ve hatta mükemmel bi açılış tertip edecek yeni stada yönetim.
ama olmayacak.
hee
bu maça gitmeyen, o havayı solumayan beşiktaşlı için yeni stad "dünyanın en güzel stadı" ve hatta "mabed" olacak.
yarrak olacak.
mabed ali sami yen idi.
mabed inönü idi.
dedemlerin bi evi vardı biz küçükken. hayvan gibi bahçesi, içinde şeftali agaçları, gül ağaçları vardı.
sonra dayımlar büyüdü.
dedemgil endüstiriyelleşti galatasaray gibi, fener gibi, beşiktaş gibi.
sonra dedemin gelirlerini arttırması gerekti galatasaray gibi, fener gibi, beşiktaş gibi.
o arsa müteahite verildi.
eskiden her dayımın ayrı odası vardı.
şimdi hepsinin ayrı dairesi, daireleri var.
ama ora "dedemlerin evi" değil la artık.
"kılıç apartmanı".
ben 27 yaşındayım. kardeşim var 9 yaşında.
ona sorsan mesela orası dedemlerin evi.
bana sorsan değil.
bu maçın kıymetini bilin.
her sevdiğiniz ile vedalaşmak için böyle fırsatları olmuyo.
ben yukarıdaki videoda sami yen'in yeni açık tribünündeydim.
hayatımda hiç o kadar insanı, kıllı bıyıklı adamı ağlarken görmemiştim. ve kendimi de.
gidin ağlayın.
koltuğıunuzu sökün.
sonra yönetim size para ile satmaya çalışacak. para ile başka şey alırsınız. koltuk parasından kat kat fazlasını verirsiniz. ama o koltuğu sökün götürün eve.
galatasaraylıyım.
başlarken de dedim, beşiktaş'ı zerre sevmem.
ama o gece en büyük beşiktaş lan.
