bahçelievler katliamının aslında katliam olmaması durumudur. sağcılar hep eleştirilir. neymiş 80 öncesinde ülkücüler asmış kesmiş, kelle uçurmuş. solcular ne yapmış peki hırsızlıktan altın bulmuş. solcuların övündükleri yere göğe sığdıramadıkları insan bir banka soyguncusu, bir hırsız! emekçilerin hakkı adına insanların paralarını yatırdığı bankayı soyan bir hırsız. daha niceleri var erdal eren örneğin, bu velet 17 yaşına bir türk askerini öldürmekten ceza aldı ve asıldı. iyie oldu. şehitlik bizde kutsal. şehit haberi gelince iktidara ana avrat küfür eden solcular, askerimizi şehit edden veledin arkasından yas tutar. daha onyedi onyedi diye nağmeler okurlar. onu yedi bunu yediyi bırakın. sizin katillerinizi neler yedide doymadı. katili yere göğe sığdıramazlar. çocuktu ufacıktı filan derler katilin yaşattığı acıları göz ardı ederler. gelelim 7 tiplinin öldürüldüğü sözde katliama, 80 öncesi dönem iki tarafında birbirini vurduğu dönem. solcuların sağcılara pusu kurup arkadan vurdukları dönem. ha bu dönemde ne oluyor. 7 tipli öldürülüyor. nerede öldürülüyor. evlerinde, o günün şartlarına göre normal bir olay. bu olaya kalkıp katliam demek aptallıktır. sağcılar o 7 kişiyi öldürmese onlar kaç kişiyi öldüreceklerdi. 80 öncesi dönemden bahsediyoruz. sağcılar öldürüyorda solcular çiçekle karşılık vermiyor. iki tarafta birbirini vuruyor. demek ki o öldürülen 7 kişi önceden belirlenmiş solcu düşmanlar. sağcılarda onlara bir gece baskını veriyorlar. ve düşmana zarar veriyorlar. kayıp verdirtiyorlar. bundan daha normali ne olabilir. sağcılar öldürmese solcular ölüdrecek. belki o 7 tipli kaç sağcıyı öldürecekti. neyse konuyu uzatmaya gerek yok bahçelievler katliam değil bir gereklilikti o zamanın atmosferine göre. zaten hep böyle olmuştur bu topraklarda. solcular öldürünce kahraman sağcılar öldürünce katil.
