bu dünyada çok güzel bir soru vardı "neden?" diye, "bilmiyorum" diyerek öldürdün güzelim soruyu. açıklasan da ben de işime baksam, kafayı takmasam, rahatlasam, ruhsal huzura ersem. fakat, lakin, ama, NEDEN? ki daha bunu geçtikten sonra kavşakta "neyin peşindesin?" diye mucizevi bir soru daha var. onu da aval aval bakışlarınla öldürüyorsun zaten. bana da hiçbir cevap kalmıyor. cevapsızlığın, belirsizliğin nasıl bir azap olduğunu sen nerden bileceksin ki? hiç soru sordun mu?
