türkiye' de nadiren görülendir. farklılıklar eleştirilir. kitap okuyana '' hava atan artist '', yalnız kalmak isteyene '' başkasını küçümseyen havalı '', güzel bir kadına, onu beğendiği için gülümseyen erkeğe '' abaza '' denir. kemikleşmiş görüşler korunur, ego şişirilir, farklı açıdan bakan ve yaşayan deliler gibi değiştirilmek için uğraşılır. sonuçta ipler kopar, insanlar yorulur, kırılır, üzülür. koskoca bir öfke elde edilir.
ego yüceltilir, herkes kendini düşünür, hiçbir şey olmamış gibi başkalarının ruhlarına basıp ilerlemeye devam edilir. normal karşılanır üstelik. '' herkes aynı olamaz ki... '' diye düşünülmez. erkek müzisyen, sporcu, fırlama kibri bunun düşünülmesine zaten izin vermez. ortaya koskoca bir boşluk çıkar.
