bir pazar günü; karga kahvaltısını yapmadan, gözlerde çapaklar eşliğinde ostim'deki "hırsız" pazarına gidildi. Niye geldim ben buraya sabahın köründe diye düşünürken tezgahın birinde işittiğim dialog beni kendime getirdi;
kitap tezgahı sahibi : (elinde ki kitabı işaret ederek) haaa ben çok severim bahh uğur mumcu'yu
yüzeysel müşteri: haaaaaa... (kısa bi sessizlik ve müşterinin boş bakışları ) e oda öldü be!
kitap tezgahı sahibi: (kurduğu cümleye böyle bi karşılık verilmesine fazlasıyla şaşırmış öyle ki şok olmuş vaziyette bi müddet baktıktan sonra cevap vermeye yeltendi)
- di mi? ( şaşkınlığın verdiği sessiz "di mi?" cevabının aksine bağırarak) KAHHROLSUN!!!!
