bir zamanlar severek ve beğenerek okuduğum ama şimdilerde sevmeyerek ve beğenmeyerek okumaya başladığım köşe yazarı.
ya ben değiştim, ya o. tam olarak bilemiyorum.
ama yazıları bana artık bayağı gelmeye başladı. basit ötesi bir üslup kullanıyor ve bu haliyle biraz emin çölaşan'ı çağrıştırıyor bana. basit üslup, basit anlatım. tek fark çölaşan uzun uzun anlatırken derdini, özdil kısa kısa cümleciklerle anlatır. yılmaz özdil okumak sadece birkaç saniyenizi alır.
bir de çetin altan var mesela. şimdi bu üçü de köşe yazarı. biri yazısında edebi sanatlara bile başvurur ve size salt bir köşe yazısı değil, adeta bir edebi eser okuduğunuz hissi yaşatır; diğer ikisi hep aynı görüşü aşılar, karşıt görüşü yuhalar dolayısıyla kendini tekrarlar.
vel hasılı kelam benim için artık ha yılmaz özdil okumak, ha emin çölaşan. ikisi de o kadar çok birbirine benzemeye başladı ki.
