--spoiler--
valla otuz kişi idiler, otuz cesur yürek sivasın kangal ilçesinde sabah kahvede sözleştiler ve nihayetinde akşam oldu hepsinin evden çıkış söylemi aynıydı "hanım benim az işim var, beni akşam bekleme" hanımların ise yemin birliği etmişçesine aynı soru " bey nereye? " lakin hesapyalayamadıkları bir şey vardı aralarındaki o bir kişi o kahraman, o cesur yürek çıkıp bu kahpe organizyona dur dedi ve soluğu jandarmada aldı, jandarma ise baskın sırasında gördüklerine inanamadı ve hep bir ağızdan "üşüyoruz reis" şeklinde donuk bakışlarla merhum muhsin yazıcıoğluna sevgilerini adeta haykırdılar.
--spoiler--
