bariz benfica üstünlüğüyle yenildiğimiz maç. aykut kocaman'ın da bu noktada yapabileceği bir şey yoktu, zira meireles, emre, topal gibi fenerbahçe orta sahasını oluşturan isimlerin olmaması, maçta da orta sahamızın olmaması anlamına geldi. zira ne selçuk ne baroni ne caner, bi sikim yapacak kalibrede oyuncular değiller. aralarında parlayan bir salih vardı, o da tek başına skor çevirebilecek olgunlukta değil henüz.
fenerbahçe bu maçı kadro fakirliği yüzünden vermiştir. büyük takımlara bakarsanız, yedek kulübelerinin de en az sahadaki oyuncular kadar iyi olduklarını görürsünüz. türkiye'de ise yedek kulübesi hiç bir zaman güven vermez. aykut'un oyun sisteminde yeri olmayan ve denize düştüğü için sarıldığı stoch'u saymazsak, kulübemiz bomboş. zira bugün giren oyuncularla gördük. biri golü yedirdi, diğerinin de adam gibi katkısı olmadı. stoch son dakikalarda biraz hareketlilik getirdi ama nafile. kayboldu herkes.
maçı çevirebileceğimiz tek nokta, salih'in çabasıyla oluşan pozisyonda caner'in açtığı ortaya sow'un dokunamadığı ve kuyt'un ise boş kaleye atamadığı andı. böyle baskı gördüğün maçlarda eline şans eseri bir pozisyon geçer, onu da harcarsan kaybetmeyi hak etmişsin demektir.
son olarak; gökhan gönül'e geçmiş olsun diyorum. yüreğin yeter aslanım.
