hukuk fakültesi'nde okuyanların yarısı için geçerli nitelikte bir durum. hukuk fakültelerinin hangi çevrelerce eğitim için tercih edildiği, yani bu fakültelere öğrencilerin nerelerden geldiği düşünüldüğünde çok da yadırganmaması gereken bir durum. hele ki günümüzde sözlü sınav kavramının hukuk fakültelerinde bulunmadığı düşünülürse ve de kimseye konuşmanın "öğretilmesi" adına bu fakültelerde bir ortam bulunmadığı hatırlanırsa ortaya çıkması da gayet doğal bir sonuçtur. lisans eğitimi sonrası iş aşamasına gelindiğinde ise hukuk "mezun"u olarak ya devlet memuru yani hakim/savcı olursunuz -ki devlet, memurunda konuşma yeteneği değil adalet işini görme yeteneği ve kararlılığı arar- ya da serbest meslek kişisi yani avukat olursunuz; -ki avukat olduğunuzda da esas olan çevrenizdir; bu kah hemşeri çevresidir kah ailecek avukatsınızdır ailenizin çevresidir kah sizde tüccarlık yapısı vardır, kendinisi işbitirici olarak sunarsınız, özellikle icra işlerini "içerden" bitirme özellikleriniz(!) mevcuttur. başlıkta bahsedilen kategoriye girmeyen ve buna girmediği çin hukuk sektörüne girmiş kişiler ise çevrelerince bu sektöre yatkın kişiler olarak görülse ve de bu çevrelerin akıl danışmak için bol bol rahatsız ettiği kişiler olsa dahi iş para kazanmaya geldiğinde istediklerine ne yazık ki pek de ulaşamayacaklardır. bunları yazan da mesela konuşma yeteneğini az-çok haiz bir kişidir fakat bunun kendisine henüz sektör içi bir faydasını görmüş değildir...*
