önce her şey yeni gelen bayan beden öğretmeninin yakışıklı demesiyle başladı. tüm sınıf güldü; ben de güldüm -ben öksüz... ben yetim... bir kaç güne kadar hayatımın değişeceğini bilsem o kadar mutlu olmazdım. zira bendeki böbürlenmeyi kimse üzerinden alamazdı.bir kaç gün sonra ders sonrası yapılan rutin etüte ilk kez gelen bayan hocanın bana hallenmesiyle ben böyle bir hoş oldum -ki bu hiç hoş değildi. söylediği cümle ise dün gibi aklımda: "...aşırı yakışıklısın.". güldüm ve geçtim. fakat bir kaç gün sonra yeni gelen fen hocasının da beni çağırırken "yakışıklı" demesiyle benim arkama bakmam sınıftaki güldürmesine rağmen beni hüzünlendirdi. zira o anda bir gerçekle yüz yüze kalmıştım: yakışıklıydım ve tacize uğruyordum.
bir kaç gün sonra üçünü de karşıma alıp söyleyemediğim sözler ise şunlardı:
