Facebook'ta acaba bu akşam iş çıkarabilir miyim diye bekleştikleri bayanlara karşı olağanüstü düzeyde gösterdikleri terbiyedir.
Şiirler yazarlar, sayfa admini olarak oraya buraya güller, papatyalar kondururlar, uzaklara melankolik melankolik baktıkları resimler çektirirler; ağızlarından kelimeler değil gül goncaları dökülmektedir, o copların her biri birer yazınsal pınara dönüşmüştür...
Sohbet ettikleri her bayan onlar için bir "çiçektir". Ama bu bayanların çoğu, mesela ailenizle birlikte kendi kendinize eğlenirken sizi götürmek isteyen polislere sırf "niye" dedi diye karakol içinde dışında bir ton dayak yiyeceğini bilmez.
