aklının erdiği yaşa göre değişir acısı..ama bıraktığı yara zaman içerisinde hep aynı şekli alacaktır..
yükümlülükler bırakır üzerine giderken..
evdeki ses yükü sana kalır..hele bide o gittikten sonra geriye kalan tek ses bombası sensen..
şımarırken, sarılırken, iyi geceler derken, talepte bulunurken hep iki kişisindir.
karşındakilerde temkinlidir bu yüzden..manevi bi rahatlamadır senin taleplerin..her talebini bir son görev gibi algılar ve bir iç rahatlatma minnettarlığıyla cevaplanır bu isteklerin..çünkü sen iki kişisindir..
kardeş zorunlu dosttur diye hayıflananların mantığı acımasız gelir sana.tatmamışsındır.tattıysanda damağında buruk bi tat kalmıştır kardeş kavgalarından..
ölen bi kardeşim yok..sadece kardeşi öleni tanıdım..
empati kurdum.
ömrümde 2 defa ameliyathanenin soğuğunda, biri 6 biri 8 saat süren ameliyatlardan kardeşimin çıkmasını bekledim..
kardeşi ölenin düşüncesini kendime ekledim.14 saat..
iyiki varsın ve hep kalacaksın.
