ateist adamı imana getirir, dindar adamı dinden çıkarır, öyle bir muayene çeşididir.
kuzen doktor, midemde ağrı var. geldim ankaraya dedim bakıver bana bi, tuttu kolumu gittik işte kan verdik, idrar tahlilidir falan filan gayet normal şeyleri ypaıyoruz. sonra bana "seni endoskopiye alıcaz, bizzat ben durucam yanında" dedi. lan ben nerden bileyim endoskopi denen şeyin ağızdan ucunda kamera olan bi hortumun mideye sokulduğunu amk?
içeriden böğürtüler falan geliyo, tırsıyorum da hafiften. koridordayım, kuzen çıktı boğazıma bi şey sıktı yutabilirsin 2 dk ya geliyorum dedi. eyvallah dedim. boğazım, bademciklerim uyuşmaya ve şişmeye başladı. ağzımdan nefes almakta güçlük çekiyorum ama burundan bi sıkıntı yok. bi an panikledim ne yalan söyleyeyim. sonra kuzen çıakrdı kafasını çağırdı içeri.
ucu delik bi borumsu yuvarlak bi şey verdiler. ısır dediler. soluma yattım, bacağım saçma bi düzen aldı, kafamın altında bi ton peçete var, "muhtemelen tükürüğümü kontrol edemeyeceğimden ötürü koymuşlar ama niye bu kadar fazla peçete var ki?" diye düşünüyorum. sonradan öğrendim işin aslını.
neyse efendim, bizim kaç yıllık kuzen, sanki dark side a geçmişti bi anda. eline almış bi bahçe hortumunu getirdi laps diye soktu ağzıma. ulan ölüyorum resmen. bildiğin göğsümden aşağı doğru gidiyo zımbırtı. yanımda hemşire var, sürekli "burnundan nefes alll eveeeet burundan burundan" diyo ama midem ağzıma gelmiş lan, bahçe hortumu sokuyosunuz ağzıma amk nası nefes alayım ben? bi ara nefes olayını rutine bğalamayı başardım, burundan alıyorum, sadece tükürüğüm akıyo kenara, kuzen de kameradan bakıyo "uuu olm çok fena olmuşsun lan sen" falan diyo böyle. parça alıcaz muhabbetleri dönüyo. gözümü çevirdim hafif yukarı baktım cidden leş gibi bi yara var, ondan sonra bi parça mı aldılar noldu hatırlamıyorum, tekrardan deliler gibi höykürmeye bşaladım. biraz kustum. nefes alamıyorum, bitmiyor amınakodumun şeyi. konuşamıyorum da, elimle kuzene işaret yapıyorum bittim ben ölüyorum diye, o bahçe hortumu içimde bi yukarı bi aşağı gidip geliyo. bütün vücudumda hissediyorum adeta. hala aklıma geldikçe içim gidiyo amk.
en son kuzen "dayan lan son bi parça kaldı" dedi, bekledim biraz daha, bu arada hala kusma çabaları, salya malya birbirine girmiş fenalardayım, gözlerim kan çanağı olmuş bi bok göeemiyorum, yanımdaki hemşire ha bire burnundan nefes al diyo. en son kuzen çekti zıkkımı çıkardı, ama midemdeki bütün gazı da o ara dışarı çıkardım ne yalan söyliyim. öküz gibi geğiriyorum falan, tek kelimeyle iğrençti.
kafamı kaldırır kaldırmaz suratıma tuttuğum peçetelerin ve kanlı gözlerimin arasından kuzene baktım, lavaboyu göster lan amımnakoduğum sırıtma mal mal dedim. hemşireler gülüyolar falan biri lavaboya götürdü beni. yüzümü gözümü yıkadım, nur topu gibi ve baya ilerlemiş bi ülserim varmış. kuzen mal mal gülüyo amk, ben sinirden ve yaşadığım olayın şokundan gebermek üzereyim. sonra sordum kaç dakika sürdü diye, 3-4 dakika sürmüş. bana yarım saat gibi geldi.
özetle hayatımın en kötü 4 dakikasıydı diyebilrim rahatlıkla. yaptıracak olan varsa şimdiden büyük geçmiş olsun.
