insanlık tarihi bir yanıyla trajedi. ilerlemenin acıyla valsi. trajedi adı üstünde büyük kaybediş. son otuz yıl, büyük kaybedişin serencamı. ne demiş bir eski akil; "dediler ârifan: müessirdir bir serencam bin nasihatten."
nasıl oldu, niye oldu; bir başka hasbıhalin mevzu. şimdi trajedinin yeni bir perdesindeyiz, bölümün adı "çözüm süreci". encam, tavı gelmiş barışın. malum, her oyunun bir kulisi bir de sahnesi vardır. seyirci kulisten bir haber, oyunda, oyuncuyla beraber. bu normal. perde açılır, sahnede akil suresinde arif onlarca adam. besbelli oyun adam akıllı epik. kulakları yıllardır sağır eden silah sesleri durmuş, dekorda tek damla kan yok; yükselen sesler var, kulak kabartıyorum o sese, bir yanda ayakta alkış, bir yanda yuh naraları.
akil suresinde arif adamlar, vatan sahnesinin yedi bölgesine dağılmış barış elçileri; sanki fedai havari. görevleri son derece önemli, bir o kadar zor. henüz "bebek katilleri", "imralı canisi", "eşkiyalar", "bölücüler" nidaları kulaklardan silinmemişken, öte yandan "çözümü" büyük çözülme diye karalayanların ortasında kalmış bu insanlar büyük iş başardılar. belki, belki değil eminim bu hay huyda kendileri de farkında değiller bu muazzam başarının.
arada duyuyorum, dinliyorum akil suresinde arif olan adamların şikayetlerini, sızlanmalarını; açık-kapalı toplantılarda yükselen seslerden, bu seslerin medya tarafından abartılmasından pek memnun değiller. bu da vatanın bir gerçeği. çözümü destekleyen kadar, karşı çıkan; mütereddit yaklaşan kesimlerin olması çok doğal. aslında işin can alıcı noktası da burada yatıyor. düşündüm, akil suresinde arif adamlar sahneye sürülmeseydi, çözüm manevralarına karşı sokaklarda nasıl ve ne şiddette spontane ve/ya düşünülmüş daha yığınsal eylemler olmaz mıydı; kıvılcım yeni yangınlara neden olmaz mıydı?
evet, akil suresinde arif bu cesur adamlar tıpkı yıldırımlara karşı paratoner görevi gördüler. yıldırımları kendi üzerilerine çektiler ve işte bu yüzdendir ki, çözümün sükunet içinde yol almasında büyük rol oynadılar. vatanın yedi bölgesinde önemli, önemsiz karşı çıkışlar; eminim daha büyük ve felakete yol açabilecek hamlelerin önünü kesmiştir.
evet, akil suresinde arif adamlar başardılar. şimdi vakit, siyasetin berhava olmuş patikalarını, koyaklarını, ana yollarını onarma vakti.
