şaşırılmaması gereken bir haberdir, emrah ın cimriliği çocukluk yıllarından kalma alışkanlıktandır.
bunun aile durumu pek iyi değildi, emrah küçük emrah olduğu dönemlerde ayakkabı boyacasıydı, ayakkabıyı boyadıktan sonra cila atarken bunun tipine baktım
-aslanım kaşlar martı kaşı gibi olmasaydı senden film artisti bile olurdu dedim.
bir sonraki gün baktım kaşlarını kibritle yakmış, üzüldüm haline bu lafımı ciddiye alıp kendine zarar vereceğini düşünmemiştim, kolundan tuttuğum gibi attım özel uçağıma ve alamanya ya götürüp kaş nakli yaptırdım, o zamanlar kaş nakli pek uygulanmayan bir yöntemdi gayet de başarılı oldu, dönünce de bunu yeşilçam da yönetmenlik yapan ümit efekan la tanıştırdım ve filmin parasını peşin ödedim, çektiği film ise çok tuttu (bkz: acıların çocuğu), o günden sonra emrah çok yol aldı ama fakirlik günlerinden kalma para biriktirme ve cimrilik huyundan bir türlü vazgeçiremedim.
