altınoluk'a gittiğimiz bir tatilde tahtakuşlar köyünde kendilerini tanıma fırsatı bulduğum insanlardır. geçmişte daha çok ormancılık yaptıklarından isimleri tahtacılar olarak da geçer. ege, marmara ve akdeniz'de genelde yüksek veya tepelik yerlerde yaşarlar. benim gittiğim tahtakuşlar köyü de tepede kurulu tipik bir türkmen alevi köyüydü. içinde tahtacı kültürünü tanıtan bir müze bir de cem ve kültür evleri vardı. şahsen ben tahtakuşlar köyünden baya bilgilenerek çıkmıştım. mezarları da değişikti. kültür itibarıyla da aslında şiilerden ziyade sünnilere yakınlar. sünnilikle islam öncesi şamanist öğelerin harmanlanması gibi. bir de mezar taşları çok ilgimi çekmişti. üstlerinde incirler, şeftaliler, rakılar, mumlar, eşarplar vardı. belki de en çok dikkatimi çeken özellik ise tahtacı yörüklerin tamamına yakınının bildiğimiz orta asya mizacına sahip çekik gözlü, elmacık kemikleri çıkık, koyu ya da kumral saçlı beyaz tenli insanlar olmalarıydı. daha içe kapanık bir yapıda olduklarından demek ki saflıklarını korumuşlar.
