kaynak gösteriliyorsa sadece iddia değildir. yerinde bir davranıştır.
korkmayın gençler içki içiyor diye padişahın büyüklüğüne zeval gelmez.
doğrular kimseyi küçültmez.
insanın ne içtiğine, ne yedğine değil ne yaptığına bakılmalıdır.
bakın şeyhülislam ne demiş
"Bırak mescitte ikiyüzlüler devam etsin riyakárlığa
Sen meyhaneye gel ki orada ne riya var ne riyakár"
----alıntı----------
tarihçi: Osmanzade Taib Ahmed (1660-1724). kitabı "Telhisü Mehasini'l-adab"
Fatih Sultan Mehmed Han ve Sultan Bayezid-i Veli, komutanları ve vezirleriyle arada sırada iyşü nuş (içki álemi) ederlerdi. Hatta Bayezid-i Veli, Sadrazam Gedik Ahmed Paşa'yı işret (içki) sırasında katletmişti.
Yavuz Sultan Selim içki kadehine fazla iltifat etmezdi, ancak ara sıra içerdi.
Kanuni Sultan Süleyman'ın, ilk zamanlarında musiki dinlerken içki içmişliği vardı. Ancak daha sonra içkiyi yasakladı.
Padişahlar arasında içkiye en düşkün isim II. Selim'di. Lakabı "Sarhoş" idi. Bu dönemde sınırsız içki serbestliği vardı.
IV. Murad kendisi içmesine rağmen halka alkol, sigara ve kahve kullanılmasını yasakladı.
III. Ahmed, çoğunlukla geceleri hünkár sofasında, balkonda yumuşak yastıklar içinde yarı yatmış bir halde oturur, sadrazamı, şairleri ve dalkavuklarıyla rakı içerdi.
Bir sonraki padişah I. Mahmud da içkiyi seviyordu.
Son dönem Osmanlı padişahları arasında içkiye en düşkün kişi II. Mahmud, yasakları deliverdi.
Tarihçi Necdet Sakaoğlu'na göre, Abdülmecid içki bağımlısıydı; bazı geceler körkütük sarhoş durumda mabeyinciler tarafından arabasına konulup saraya götürülürdü.
II. Abdülhamid'in anılarına göre, kardeşi padişah V. Murad'ı içkiye alıştıran, geceleri sık sık buluştuğu şair Namık Kemal'di.
II. Abdülhamid'in de içtiği biliniyor. Ama o ne rakı, ne şarap içiyordu. O, "şeker suyu" rom içiyordu
