adımı bile aklında tutamayan, rast gelirse benimle konuşan ve eminim şu an benim varlığımı bile unutmuş birini düşünüyorum. onu kafamda taşımaktan yoruldum ama çıkarıp atmayı da başaramıyorum. artık karşılaşmamız da imkansız zaten. ne halt edeceğimi bilmiyorum. imkansızın cazibesi denen bir şey var ya, ona kapıldım zaar. *
