Karanlık bir yer, etrafımı siyah siyah bulutlar kaplamış yine, gökyüzü koyu kırmızı kan rengine çok yakın, sanki ölenlerin kanı ile boyanmış. bulanık, ve derin bir golün içinde boğulmak üzereyim, rengi koyu yeşil. hiç kimseler duymuyor sesimi, ben onları görüyorum ama onlar benı göremiyorlar, aynı dünyada ayrı zamanlara bölünmüşüz de ben yolumu şaşırmışım sanki. attığım her çığlığı rüzgarlar boğuyor, gözyaşlarım içime içime akıyorlar artık. hiç bir çıkış yolum yok, ben çırpındıkca o koyu sular benı daha da dibe çekiyorlar, yağan yağmurun rengi karanlık, berraklıgını o da kaybetmiş.
güneşimin batmasına çok az kaldı artık, son darbe yarınlar kadar yakın.
