etraf çakal dolu 'ya seni üzerlerse' diye bin kere geçiriyorsun aklından.
beni korumak kollamak istiyorsun biliyorum.
korkma diyorum sadece.
güven bana demiyorum çünkü biliyorum bana sonsuz güvendiğini.. ama sen de erkeksin ya işte o yüzden eminsin beni üzeceklerinden hemcinslerinin. ondan bu aşırılıklar inan biliyorum. kaç kişiyi üzdün allah bilir kaç kızın aklı kaldı sende ah ulan abim bilmez miyim ben seni *. kızma kızma hemen şaka ettik.
ama merak etme büyüdüm ben abi. kimseye güvenmeyecek kadar büyüdüm.
ne ara mesafeler girdi aramıza da ben böyle susar olmuşum yanında.
bilmem ki.. sanırım büyüdükçe uzaklaşmışız birbirimizden be abi. oysa küçükken ne güzeldi.. neyse..
keşke tüm içimdekileri diyebilseydim sana..
sen istediğini diyorsun da ben senin gibi değilim işte, arada sesim kısılıyor yanında, sen anla işte diyemediklerimi be abi.
seni her şeyden çok sevdiğimi ve canımı seve seve uğruna verebileceğimi sen anla..
şu hayattaki en değerli varlığım olduğunu sen anla..
keşke teşekkür edebilseydim sana.
bu kadar hayırlı bir evlat olduğun için,
üniversitede ailemizden tek bir kuruş almadan kendi emeğinle çalışıp okuyup üstüne kardeşini okuttuğun için,
çok iyi üniversiteleri bitiren insanların hayal bile edemeyeceği yerlere çok kısa sürede gelecek kadar başarılı olduğun için,
ihtiyacım olduğu bir anda herşeyi bırakıp yanıma geldiğin için,
üniversitede yapmadığım bir ödevi sabahlayarak yapıp 100 almamı sağladığın için,
herkesin beni eleştirdiği bir konuda yanımda durup beni savunduğun için,
ve en büyük teşekkür kanseri yenip beni bu hayatta abisiz bırakmadığın için..
