işbu gariplik noktasında bazı tesbitleri paylaşmakta fayda var:
- hepsi doğal göründüğünü zannederken boş konuşan tipler. postmodern iletişim yanılgısı. aynaya bolca bakmalı, bolca içselleşmeliler.
- hiçbir şey yapmadıkları halde önemli bir konuma gelmenin ikilemini yaşıyorlar. aslında konumları da spekülatif. biraz farkındalar, ama işin içinden çıkamaz bir ironinin içindeler.
- bir geçişin garip tiplemeleri olarak, amatörlükleri arafta, profesyonellikleri arafta bir nesil olacaklar; izel, çelik, ercan üçlüsünü düşün, bir de bugünkü konumlarını düşün.
- içime kasvet geldi, devam edemeyeceğim. ama yazık...
