bir muhasebeci olup, devlet memuru olup klimalı odada çalışmak, çay üstüne çay içmek, ofisboyları fırçalamak, facebook a girmek, sözlükte yazmak varken gidip te dilenci gibi kapıda diş macunu satan insandır. hemde daha az paraya ve sigortasız. bu insanlar o kadar maldır ki kazandığı üç kuruşla da i phone alırlar. sanarlar ki diş macunu satarken kaybettikleri sosyal statülerini i phone ile geri kazanacaklar.
devletimiz her türlü eğitim hizmetini ücretsiz olarak vermekte iken, beyin bedava iken zamanında üniversite sınavı gibi bir şansı değerlendirmeyip lise mezunu olarak kalıp dershaneleri zengin etme eylemini de gerçekleştirdikten sonra hala bir baltaya sap olamaz bunlar. bunların bir üst modelleri: garson, gsm hattı pazarlamacısı, kredi kartı satıcısı, ev güvenlik sistemi satıcılarıdır.
hiç boşuna işin ayıbı olmaz demeyin, çöpçü olmak, diş macunu satıcısı olmak bir insanlık ayıbıdır.
o kadar acınası haldedirler ki bir örnek vereyim bakın:
çok sıcak bir yaz gününde, evime dominos pizzadan mexica pizza ve buz gibi 1 litrelik kola söyledim. teslimatçı geldi baktım leş gibi zaten o da. neyse o önemli değil. şişmanlamamak için pizzanın kenarlarını yemiyorum. ayırıyorum. kapı çaldı birden dedim kendi kendime "yine hangi fakir geldi acaba" bi açtım baktım böyle esmer, at kuyruğu saçlı, bıyıkları yeni terlemiş bakımsız sıska bi kız. elinde diş macunu tutuyor ama dişleri gemi enkazı gibi. almayacağımı söyledim kapıyı kapatıyordum ki elini araya soktu ve su varmı diye sordu. bende gittim bitmek üzere olan gazı kaçmış kola şişesini ve pizzanın kenarlarını getirdim. çok teşekkür ederim dedi gözleri doldu çok iyi bir insansınız dedi. bir daha bu apartmana girme dedim ve gitti.
