son anda yetiştiğim dolmuşta fonda ankaranın bağlarıyla dalmış gidiyoruz. zaten gideceğim yol beş yüz metre bile değilken verdiğim iki lira da içime oturmuş.
bi anda fark ettim evi geçecek dolmuş. bizim evin hemen yanındaki yokuştan aşağı da çocuğun biri yavru bi köpeği kovalıyor. müsait bi yerde inebilir miyim dedim. 10 km hızla bile gitmiyordu zaten dolmuş. kapıyı açıp atlasam normal yürürüm yani. ama o esnada nasıl olduysa bi ezilme sesi. yavru köpeğin inlemeleri.
hemen inip yardıma koşacaktım kendimce. dolmuşun kapısı açıldı, nasıl geldiyse oraya gelmiş köpek. can çekişiyor. bi süre inemedim dolmuştan. böyle siyah https://galeri.uludagsozluk.com/r/435762/+ şunun gibi bi şey.
üstünden atlayarak indim biraz başını okşadım, derin derin nefes alıyordu sanki biraz sakinleşti. acı acı bağırmaya başlayınca anladım zaten. çok geçmedi, ilk defa yanımda bi canlı öldü.
dolmuş şoförü ne mi yaptı? köpeği ezdi diye onunla kavga eden teyzeye ters ters bakıp bastı gitti. giderken bi çocuğu eziyordu direksiyonu kırmasaydı.
köpeğe mi üzülsem yoksa öldürdün hayvanı diye üstüne yürüyen yaşlı bi amcadan son anda ayırdığım köpeği kovalayan çocuğa mı üzülsem bilemedim.
