mizahtan anlayan yurdum insanıdır. Üstelik mizahı birilerinin beğenileriyle sınırlandırmak aptallık olur. Mizahın herkeste uyandırdığı güldürü unsuru farklıdır. Kimisi Düz Adam Sami ye güler kimisi Otisabi ye güler kimisi Nazi Ana ya güler kimisi de eskilerden Akbaba yı, Hacivat ı alır okur, ondan sonra çizimlerdeki sade çizgilerle düzüşür ve onlara güler. Mizah bir kısmın anladığı ve güldükleriyle kısıtlanırsa bu bu kısmın dışında kalan azınlık için felaket olur çünkü mizahsız toplum akşam yemekten sonra çayı yasaklanan toplum gibi yarım kalır.
