karnı tok olanların göremeyeceği insanlardır. onlar tutar afrika' nın bilmem ne ülkesine yardım yaparlar, onlara ağlarlar ama kendi insanından bir haberdirler. bunları gördükçe aklıma yılmaz güney' in şu sözü geliyor:
Bir gün nereli olduğumu sordular.
- Babam Sivereklidir dedim.
Siverek adına şaştılar, hiç duymamışlar.
- Nerdedir bu Siverek? Dediler.
- Siverek Napolinin kazasıdır dedim.
Düşündüler bir süre, birbirlerine bakındılar.
- Biz italyayı çok iyi biliriz. Yanlışınız olmasın. Napolinin böyle bir kazası yoktur.
Siverek italyada olsa bileceklerdi. Siverek Urfanın bir kazasıydı. Urfa da Türkiyede bir şehirdi.
Bizim memleketin insanları iyidir, akılları çoktur; italyayı bilirler, Fransayı bilirler. Çinistanı, Falanistanı bilirler, lakin kendi yurtlarını bilmezler. Dünyanın öte ucundaki ülkelerin yardımına koşmak için can atarlar. Onlar için şiirler yazar, onlar için ağıt yakarlar. Falanistan köylüsünün acısını anlatan kitaplar kapışılır, benim memleketimin insanlarına sırtları dönüktür, onları görmezler, göremezler.
