"iyinin düşmanı, daha iyidir" der voltaire. mükemmele ulaşamayan bizler için güzel bir öğüt.
özgürlüğün düşmanı da yine kendisidir. öyle ki; özgürlüğün de bir sınırı vardır. sizin özgürlüğünüz ne zaman hoşgörüden uzaklaşıp başkalarını rahatsız edecek konuma geliyorsa ve bu yaptıklarınız sizi "daha özgür" kılıyorsa işte orada o mevzu bahis özgürlüğün düşmanının bizzat kendi elinizle yaptıklarınız olduğunu görürsünüz.
zayıf ya da güçlü olduğunuz noktaya göre bu her şey olabilir. din, aşk, para, sorumluluk... vs.
kavramları suçlamak yerine onları nasıl algıladığımıza ve hayata nasıl geçirdiğimize bakmamız gerekir.
