- yazın sokaklar insan kaynar, kışın ise havalar soğuduğundan mütevellit işi olmayan dışarı çıkmaz. ferah ferah dolaşırsınız.
- yazın güneş gözlüğüydü, saçma sapan modasıydı, falanıydı derken şımarık, baba parası yiyen, veya ne bileyim ne derseniz diyin isterseniz tiki diyin, tiksindiğimiz bu kesim daha da belirginleşir. yazın herkes "ulan götü koruyalım" derdinde olduğundan bir nevi eşittir.
- yazın 15 metre yürüdüğünüzde terlersiniz, kışın şehri turlasanız daha da yürüyesiniz gelir.
- üstteki maddede belirttiğim gibi yazın daha fazla terlemeyi ve aynı şekilde birinci maddede belirttiğim "insan kaynama" olayını da işin içine katınca, fazla söze gerek duymuyorum. insanlık hali tabii ama iğrenç yani.
- kışın hayvanlara bile bir hüzün gelir, kimsede gereksiz "ayy bugün de mutluluk saçmalıyım" hallerini göremezsiniz. yazın öyle mi? bir yılışıklıklar falan.
- dışarısı soğuktan kıvranırken, içinde sobası yanan bakkal olsun, kıraathane olsun, cafe olsun ne bileyim bim de bim olsun, hani gözün onları arar. bulursun bir tane, girersin içine...yazın da yaşamaya çalışsana bu duyguyu.
- kestane satan adamın yanına gidersin, beraber ısınmaya çalışırsın kestane alıcam ayağına...yazın ne yapacaksın? dondurma alacam ayağına dondurma tezgahına mı yaslanacaksın?
daha da uzar aslında ama bu kadarını yeterli gördüm. kışı sevelim.
