bilmiyorum hiç bu açıdan bakıldı mı ama esasında çok gerekli olan bir krizdir. varoluş felsefesinde dile getirilen çok ilginç hususlardan biridir bu "anlamsızlık" hâli. insanlar olarak, belli günlük rutinlerin içinde zamanımızı harcayarak ve gerçekten varoluşumuz üzerine düşünmeyerek yaşayıp gidiyoruz. dizi izliyoruz, seks yapıyoruz, yeni bir restoran keşfediyoruz, müzik dinliyoruz ve kariyer peşinde koşuyoruz. ama, diyor varoluşçular, neden yaşıyoruz? hayatımızın anlamı ne? bizim anlamımız ne? benliğin anlamı ne? bunları hiç düşünmeden geçiyor yaşamımız...
şimdi, başta söylediğim noktaya geleyim: işte, içine düştüğümüz bu anlamsızlık halleri bu açıdan çok faydalıdır. ancak ve ancak böyle anlamsızlık halleri içinde varoluşumuzu sorgulama ve varlığımız üzerine düşünme aşamasına geçiyoruz. özetle; aydınlığa çıkabilmek için gecenin en karanlık hali gerekiyor belki de...
