bir türlü sırrına eremediğim insan türü. her zaman sevgilisi olur bu insanın; kimiyle iki hafta geçirir, kimiyle yıllar. yalnız, yıllar geçirdiği kişiden ayrıldığının en geç ikinci günü yeni bir sevgili bulabilmesi bana hep ilginç gelmiştir nedense. ne bileyim, insan bir üzüntü belirtisi gösterir, bir yaşanana saygı olarak zaman aralığı bırakır, hiç olmadı kafasını dinlemek için ara verir bu işlere. ama yok, ille bulunacak o yeni sevgili. hayır bi de çoğu zaman ciddidir bu kişinin ilişkilere bakış açısı, evlenmeye oldukça yatkındır ve ilk uygun fırsatta evlenir de. deneme yanılma yolu, ilişki konusunda bana fazlasıyla tuhaf geliyor, ama işe yarıyor olmalı ki etrafımda sevgilisi/eşi olmayan bir kişi bile kalmadı. asıl mesele o kadar deneği o kadar kısa sürede bulabilmekte zaten.
en son ilişkisini x yıl (x büyük eşit beş) önce yaşamış biri olaraktan, gerçekten öğrenmek istiyorum bu hiç sevgilisiz kalmayan insanın sırrını. şeytan tüyü mü var sende, ne var yani benden farklı olarak? ben neden yıllardır bulamıyorum da sen boşta kaldığının ikinci günü bulabiliyorsun sevgiliyi? nerede geziyorsun, ne yiyor içiyorsun da bu kadar yolunda gidiyor bu işler? bir bana da öğretiver allah rızası için; çok mağdurum.
