Hayatlari boyunca vucutlariyla on plana cikip birilerinin teddy bear'i olacak veya olmak zorunda kalacak, aslinda bu yonleriyle biraz acikli bir hikayeleri oldugunu dusundugum erkeklet, adamlar, belki aile babalari.
Dusunsene oglum herkes seni istiyor ama herkesin senden anladigi bedenin. Sen insanlara ne anlatmaya calisirsan calis kadinin dusunecegi "fazla konusma da sik beni", erkegin dusundugu de "dovucem seni amina kodumun yakisikli pici" olacak.
Kadinin senden anladigi libidosu olacak, hatta sana erisebilenler muhtemelen 5-6 saat sonra sana o got kalkikligiyla kopek muamelesi etmeye baslayacak;
Erkegin senden anladigiysa kendinin estetikten veya amiyane tabirle yakisikliliktan alamadigi payi senin alman yuzunden sana karsi "ben soyle erkegiyim, ben boyle erkegim, bu kadar yakisikli erkek olmaz, ibnedir bu, doverim ben bunu" seklinde primitif ve altta kalmamak icin her turlu hinligi ve hanzolugu yapacak tavirda olacak.
Ama senin kim oldugunu kimse merak etmeyecek.
Biscolata erkegi dediginde herkesin artik soyleyecek bir cumlesi var. Ama oraya nasil gelindigi, o adamlarin neler yasadigi, neden boyle bir kimlikle hareket ettiklerinin bir onemi yok.
Cunku dost olarak gorulemiyecekler ki hicbir zaman bu adamlar.
Ya seks objesi ya da rakip. Ortasi yok.
Ben aciyorum iste olayin bu tarafina.
Aslinda bir erkegin veya bir kadinin sadece ciplakligiyla onem arzetmesi, geri kalan ozelliklerinin sorgulanmamasi bir insan olarak beni rahatsiz ediyor.
